Έχω ανάγκη να γράψω, μετά από πολύ καιρό. Είναι απ’ αυτές τις μέρες που με διακατέχει ένα έντονα πικρό συναίσθημα, όχι για τις απανωτές αποτυχίες της ομάδας αυτή τη φορά αλλά για την κατάντια μας σαν μια κοινωνική ομάδα που έπρεπε να ξεχωρίζει από όλες τις υπόλοιπες. Σε ένα ταπεινό ευκολοδιάβαστο άρθρο λοιπόν θα τολμήσω όσο μου επιτρέπεται να εκφραστώ, για να στείλω κάποια μηνύματα σε όλους αυτούς που έχασαν το νόημα και να εισακουστώ σε όσους νιώθουν την αληθινή ΑΝΟΡΘΩΣΗ. Με όλα αυτά που συνέβησαν στην ομάδα τη δεκαετία που μας πέρασε, είναι πράγματι τρέλα μόνο και μόνο το γεγονός ότι ακόμα βρισκόμαστε εδώ, συνεχίζοντας τον αγώνα για ανάκαμψη. Όλοι μας ξενερώσαμε, απογοητευτήκαμε, κλάψαμε με τις τόσες δύσκολες στιγμές οδύνης που μας βρήκαν. Χωρίς να υπάρχει ένα τέλος στο αδιέξοδο συνεχίζουμε. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, φτάσαμε στο σήμερα.

Για κάποιους από μας το σήμερα, αποτελεί ένα δύσκολο σημείο για την ομάδα μας αλλά συνηθισμένο στα τόσα που αντιμετωπίσαμε τα τελευταία χρόνια. Για κάποιους άλλους όμως, αποτελεί ένα κομβικό σημείο και ίσως το πιο σημαντικό, από όλα τα προηγούμενα του παρελθόντος. Βρισκόμαστε ανάμεσα σε μια λεπτή γραμμή που διαχωρίζει την παλιά με την νέα εποχή. Μια πολύ λεπτή γραμμή, που διαχωρίζει τον κόσμο των αξιών και των ιδεών με τον σύγχρονο τρόπο ζωής της άρσης του κεφαλαίου, των αυξανόμενων κερδών για τους λίγους και την μετοχοποίηση των πάντων. Ίσως, το οριστικό τέλος στην εποχή των ρομαντικών και η υποδούλωση του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ σε μεγιστάνες και επενδυτές.

Τον μαύρο Μάιο του 2014 χάσαμε μια μεγάλη μάχη. Ένας μεγαλοεπενδυτής δήθεν σωτήρας μας ξεγέλασε. Έστησε εταιρεία κάτω από την επωνυμία του ένδοξου Σωματείου μας. Παρ' όλα αυτά, μέσω συνεχιζόμενων πιέσεων και έντονου πολέμου, καταφέραμε να κερδίσουμε πίσω την φωνή μας, μέσω των Γενικών Συνελεύσεων (τουλάχιστον). Τον πρώτο λόγο μέχρι αυτή τη στιγμή τον έχει το Σωματείο, ο κόσμος της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ δηλαδή, όλοι εμείς οι απλοί και παθολογικά άρρωστοι οπαδοί αυτής της ιδέας. Ωστόσο, ο ίδιος κύριος και βασικός μεγαλομέτοχος της εταιρείας που ίδρυσε, δεν τα βάζει κάτω και σε μια χρονική στιγμή που δεν είναι καθόλου απρομελέτητη κάνει ένα βήμα παραπέρα τώρα ώστε να ολοκληρώσει το όραμα του: να κάνει την ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΜΑΣ δική του επιχείρηση!

Ποιός ξεχνάει τις υπουλίες που έγιναν εκείνο το διάστημα, για να γίνουμε τελικά εταιρεία; Αφού αρχικά απορρίφθηκε από την Γενική Συνέλευση η σύσταση εταιρείας, εγκρίθηκε από νέα (στημένη) Γενική Συνέλευση που έγινε υπό αμφισβητούμενες διαδικασίες ένα μόλις μήνα μετά. Με πιο απλά λόγια δηλαδή, έγινε η εταιρεία με το έτσι θέλω! Στα τόσα τραγελαφικά που συνέβησαν ήρθε να προστεθεί το κερασάκι στην τούρτα, όταν στην τελευταία Γενική Συνέλευση την περασμένη Πέμπτη (τέσσερα ολόκληρα χρόνια μετά) ενημερωθήκαμε “κατά λάθος” ότι το συμβόλαιο της εταιρείας που κανονικά έληγε το 2021 ανανεώθηκε μέχρι το 2034 σε Γενική Συνέλευση, όπου έγινε στα μουλωχτά, και παρευρέθηκαν μόλις 12 άτομα τον Δεκέμβριο του '15!  Είναι να απορεί κανείς για το πόσο ηλίθιους μας έχει περάσει ο συγκεκριμένος κύριος, όλους εμάς που αποτελούμε την ασπίδα αυτού του Σωματείου.

Ο συγκεκριμένος, δήθεν Ανορθωσιάτης, βρήκε την ομάδα στον πάτο με το πέρας της φετινής χρονιάς και αντί να βοηθήσει την κατάσταση άρπαξε την ευκαιρία για να μας πατήσει στο λαιμό. Με ακόμα πιο ύπουλο τρόπο από το '14, προσπαθεί να σκοτώσει την ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΜΑΣ στήνοντας (επιτέλους) μια εξ ολοκλήρου δική του επιχείρηση. Χρησιμοποιώντας τον Τιμούρ (μια μορφή που αποτελεί είδωλο για την πλειοψηφία του Ανορθωσιάτικου κόσμου, ένα άνθρωπο που λείπει 10 πέτρινα χρόνια από το Αντώνης Παπαδόπουλος και που μετά τη φυγή του δεν ξημέρωσε άσπρη μέρα για το Σωματείο μας) εκβιάζει το ΔΣ του Σωματείου να υπογράψει μια απαξιωτική συμφωνία ολοκληρωτικής υποδούλωσης. Και όλα αυτά, χωρίς καν εις γνώση του απλού κόσμου και μάλιστα, με όρο στο συμφωνητικό να μην δημοσιοποιηθεί ώστε να αποφευχθούν οι όποιες αντιδράσεις!!! Δηλαδή με απλά λόγια, ενώ παρουσιαζόταν ως ευεργέτης τους τελευταίους μήνες από τα μμε, στην πραγματικότητα είχε άλλα σχέδια στο μυαλό του που έπραττε αθόρυβα μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Είναι το λιγότερο τρομακτικό και άκρως επικίνδυνο, το παιχνίδι του συγκεκριμένου κυρίου, αν αναλογιστεί κάποιος τις κινήσεις του με απλή λογική. Κι όμως, δυστυχώς, κάποιοι “δικοί μας”, που θέλουν να αυτοαποκαλούνται ΑΝΟΡΘΩΣΙΑΤΕΣ, παίρνουν το μέρος του πέφτοντας θύματα της τεράστιας προπαγάνδας του.

Δηλώσεις του τύπου είναι η τελευταία μας επιλογή πριν την καταστροφή ή ότι αυτό το Σωματείο πρόκειται να σβήσει (αν είναι ποτέ δυνατόν!), είναι τουλάχιστον υποτιμητικές και ανυπόστατες μπροστά στο μεγαλείο αυτής της ιδέας που ακούει στο όνομα ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ. Όταν ιδίως, αυτές οι δηλώσεις προέρχονται από ομοϊδεάτες μας, είναι ντροπή πρώτα απ' όλα για μας τους υπόλοιπους που νιώθουμε την ΑΝΟΡΘΩΣΗ πολύ αλλιώτικα (τελικά) και δείγμα της ξεφτίλας των καιρών που πολλοί συνάνθρωποι μας παλάβωσαν. Αλήθεια, όλοι αυτοί που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο, ξέρουν άραγε τι πραγματικά πρεσβεύει αυτό το Σωματείο; Έγιναν ΑΝΟΡΘΩΣΗ γιατί το επέβαλε η περήφανη καταγωγή τους και ο μάγκικος χαρακτήρας τους, ή έγιναν για τα τρόπαια και τις διακρίσεις;

Εμάς τους γνήσιους ΑΝΟΡΘΩΣΙΑΤΕΣ να ξέρετε, δεν μας τρομάζουν οι αποτυχίες, ούτε μας κάνουν να σκύβουμε κεφάλι. Ακόμα και κατηγορία να πέσουμε, η ΑΝΟΡΘΩΣΗ για μας θα παραμείνει η ίδια για μας όμορφη ΑΝΟΡΘΩΣΗ! Δεν μας φοβίζουν ούτε οι πιο αυστηρές κυρώσεις, ούτε τα εμπάργκο μεταγραφών, ούτε οι αφαιρέσεις βαθμών. Δεν πρόκειται αυτά τα μικρά και ασήμαντα να πειράξουν ούτε στο ελάχιστο την έννοια που δίνει σε μας αυτή η Ιδέα! Ίσα ίσα μια ΑΝΟΡΘΩΣΗ που δεν θα είναι πια εταιρεία και θα στελεχώνεται από βλαστάρια Αμμοχωστιανών προσφύγων, από τα νιάτα των ακαδημιών μας (σε περίπτωση κυρώσεων της φιφα/μάφια) θα είναι η απόλυτη κάβλα για μας που το ζούμε πραγματικά! Θα μας έδινε ένα παραπάνω λόγο να δίνουμε το παρόν μας σε όποιο γήπεδο αγωνίζεται, τότε που πραγματικά θα μας χρειάζεται, να τραγουδάμε ακόμα πιο δυνατά, να δίνουμε τον δικό μας αγώνα ακόμα πιο παθιασμένα... Αν πρέπει, ας γίνουμε στάχτη και σαν ένας ωραίος Φοίνιξ θα αναγεννηθούμε ξανά, όπως αρμόζει στο ιστορικότερο Σωματείο αυτού του νησιού! Από το 1911 μέχρι σήμερα, τα εμπόδια ήταν πάμπολλα και πολλά όντως καταστροφικά, αλλά ο σκληροτράχηλος κόσμος αυτού του Σωματείου κατάφερε να το κρατήσει ζωντανό και να το μεταφέρει από γενεά σε γενεά, με την μία και μοναδική του έννοια, ως φάρος Ελληνικού πολιτισμού...

Η προσφυγιά με γέννησε στη Λεμεσό, πολύ μακριά από την πόλη που με διαμόρφωσε σαν άνθρωπο. Η ιδέα της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ήταν αυτή που με χειραγώγησε και γαλούχησε με τα ιδανικά της ζωής. Αν δεν υπήρχε αυτή, δεν θα ήμουν αυτός που είμαι σήμερα και αμφιβάλλω αν θα υποστήριζα κάποια άλλη ομάδα. Το μοντέρνο ποδόσφαιρο με αηδιάζει! Βλέποντας κάθε χρόνο αυτό το άθλημα να ξεφτιλίζεται όλο και περισσότερο, σιχαίνομαι ακόμα πιο πολύ θεσμούς και καταστάσεις. Μέσα σε αυτή τη μπόχα, ξεπροβάλει και ξεχωρίζει η ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ που στηρίζεται σε βαριά θεμέλια πολύ διαφορετικά από όλες τις άλλες ομάδες του κόσμου, που αποτελούν απλά τοπικιστικές επιλογές των ντόπιων κατοίκων της εκάστοτε πόλης. Η αλάνθαστη επιλογή μου λοιπόν, να υποστηρίζω αυτή την ιδέα, με έκανε να έχω γραμμένα τα τρόπαια και τις αγωνιστικές διαφορές με άλλες ομάδες. Με έκανε να κουβαλάω μέσα μου το πνεύμα του Αμμοχωστιανού, σε μια άλλη πόλη, έχοντας ως ταυτότητα μου το μοναδικό απομεινάρι μιας περήφανης καταγωγής, που έφεραν μαζί τους οι καταπονημένοι πρόσφυγες, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας, μετά την εισβολή του '74. Η ΑΝΟΡΘΩΣΗ με έκανε να βλέπω τα πράγματα ρομαντικά στη ζωή και όχι το αντίθετο. Με παρόμοιες βιογραφίες, φαντάζομαι ότι γεννήθηκαν και όλοι οι άλλοι αγνοί υποστηρικτές αυτής της ιδέας. Ας αναλογιστούμε όλοι εμείς λοιπόν, την επικινδυνότητα της στιγμής και όλοι μαζί να ενώσουμε τις φωνές μας ενάντια στο ξεπούλημα!

Ας λάβουν τώρα το ηχηρό μήνυμα όλοι τους, ότι η ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΜΑΣ δεν έχει ανάγκη από τρόπαια για να διατηρήσει τον λόγο ύπαρξης της! Δεν έχει ανάγκη από εγωιστές που προσπαθούν να καλύψουν τα κενά τους απαιτώντας τις νίκες και τις πρωτιές για να συμβαδίζουν μαζί μας. Είναι η υπέρτατη ιδέα αυτή της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ, που σε μια λέξη συμπυκνώνει τις ανώτερες έννοιες του Ελληνικού Έθνους, του διακαή πόθου της Επιστροφής και του τρόπου ζωής του εκδιωγμένου Αμμοχωστιανού σε νέες πατρίδες! Αυτή η ιδέα που άντεξε και επικράτησε, σε πολέμους και αιματοχυσίες, εκδιωγμούς και απαγορεύσεις κατακτητών, 32 χρόνια χωρίς πρωτάθλημα και τόσες και τόσες σκληρές πραγματικότητες που κάποιοι από μας φαίνεται ότι όχι μόνο δεν έζησαν, αλλά και δεν πίστεψαν ποτέ πραγματικά! Αυτοί οι κάποιοι που μέσα σε μόλις δέκα χρόνια αγωνιστικών αποτυχιών, είναι έτοιμοι να προδώσουν και να παραδώσουν περισσότερο από ένα αιώνα ένδοξης Ιστορίας για την ελπίδα ότι τα λεφτά θα τους φέρουν δόξες! Ε λοιπόν, είστε πολύ μικροί φίλοι μου (και δεν σας λέω αδέλφια γιατί ποτέ δεν ήσασταν) για να φοράτε τις φανέλες  με τον Φοίνικα στο στήθος! Θα είμαστε εδώ και καλά να το θυμάστε, ενάντια σε βολεμένους και ξεπουλημένους, ενάντια σε προσωπολάγνους και ανθρώπους άδειους, λιγόψυχους και προσκυνημένους! Θα γίνουμε για άλλη μια φορά η φωτιά που θα σας κάψει και θα δώσει ξανά στον Φοίνικα φτερά να πετάξει ψηλά, επιβλητικά και με γοητεία, σαν το διόλου τυχαίο έμβλημα που χαρακτηρίζει την πορεία του ένδοξου Συλλόγου μας στο πέρασμα των αιώνων.

Καλώ τους απανταχού αληθινούς υποστηρικτές της ιδέας της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ, όπως εγγραφούν μέλη στο Σωματείο ώστε να σταματήσουν οι λίγοι και πολύ μικροί να κάνουν ό,τι θέλουν υποθηκεύοντας το μέλλον της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΜΑΣ! Ας υπενθυμίσουμε σε όσους έχασαν το δρόμο τους, τί εστί ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ και τί να είσαι αγνός υποστηρικτής του ρομαντισμού που χαρίζει αυτό το πολυσύνθετο και πολυδιάστατο όνομα από μόνο του!

ΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ Η ΑΝΟΡΘΩΣΗ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΟΑΣΗ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΜΟΝΤΕΡΝΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

ΥΓ : Στο άρθρο δεν αναφέρεται πουθενά το όνομα του μεγαλοεπιχειρηματία, όπως δεν πρέπει να αναφέρεται και πουθενά στην περήφανη ιστορία αυτού του Σωματείου. Ανάμεσα στις γραμμένες με αίμα και ιδρώτα χρυσές σελίδες του βιβλίου μας, δεν έχουν θέση οι διάφοροι συμφεροντολόγοι, περαστικοί και αναλώσιμοι, που χτύπησαν δειλά τη πόρτα μας.

Πριν δέκα χρόνια τέτοια εποχή, καθόμασταν σε ένα τραπέζι μια παρέα από όλες τις πόλεις της Κύπρου και συζητούσαμε τα τελευταία θέματα πριν την επίσημη δημιουργία του γκρουπ μας, ULTRAS FAMAGUSTA. Παιδιά του μαθητικού οι πλείστοι μας τότε, με μπόλικη τρέλα και όρεξη, ήμασταν αποφασισμένοι για τη σύσταση ενός γκρουπ που θα έκανε τη διαφορά. Ο σκοπός μας ήταν η οργάνωση της κερκίδας σε θέματα οπαδισμού και όχι μόνο, μέσω ενός παγκύπριου συντονισμού των ατόμων του γκρουπ. Λόγω της ιδιαιτερότητας μας σαν οργανωμένοι οπαδοί της μεγαλύτερης αλλά εκτοπισμένης ομάδας της ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, είχαμε και έχουμε τον πιο δύσκολο τρόπο λειτουργίας. Σε αυτό το κομμάτι λοιπόν, έπρεπε να γίνει ένα καθοριστικό βήμα, το οποίο κάναμε εμείς σαν γκρουπ και αλλάξαμε τα μέχρι τότε δεδομένα. Το πνεύμα της αδελφικότητας σαν οπαδοί της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ και βλαστάρια της ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ, ήταν αυτό που μας διακατείχε από τη πρώτη μέρα δράσης μας.

Τα πρώτα μας βήματα σαν γκρουπ έγιναν το καλοκαίρι του ‘08 στα τότε ευρωπαϊκά παιχνίδια, με τα πρώτα πανιά ULTRAS που κόσμησαν το βόρειο πέταλο του ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ. Λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο, ήμασταν πια η παρέα με τα μαύρα φούτερ που με δική μας πρωτοβουλία στήναμε τις πρώτες μας εισόδους. Οι βλέψεις μας από εκείνο το σημείο και μετά, ήταν να πρωτοπορήσουμε αλλά και να εντυπωσιάσουμε με τις χωρογραφίες μας τους πάντες. Όπως κι έγινε. Παράλληλα, γράφαμε τα πρώτα μας συνθήματα και διαδίδαμε συνθήματα άλλων αδελφών, ώστε μια μέρα να τραγουδάμε μόνο ρυθμούς και στίχους που πηγάζουν από τη δική μας οπαδική ζωή. Όπως κι έγινε. Αναλαμβάναμε τον τομέα ενημέρωσης και προβολής, ώστε να υπάρχει σωστός συντονισμός αλλά και κάθε αγώνα τα επιτεύγματα μας να προβάλλονται σε όλο το κόσμο, σε βίντεο και φωτογραφίες. Όπως κι έγινε. Αναπτύσσαμε σχέσεις με οπαδούς απ’ όλο τον κόσμο, ώστε να γνωρίσουμε νέες κουλτούρες και να συμβάλλουμε στο να γίνει γνωστή η δική μας οπαδική ταυτότητα και προσφυγική καταγωγή. Όπως κι έγινε, με κάποιες σχέσεις εξ αυτών μάλιστα, να καταλήγουν σήμερα οι επίσημες αδελφοποιήσεις μας. Το σημαντικότερο όλων των δράσεων μας όμως, ήταν ο αγώνας που κάναμε για ενότητα, ώστε να μην επαναληφθούν ποτέ ξανά τα τραγικά συμβάντα του παρελθόντος που μας κρατούσαν στάσιμους και δεν μας επέτρεπαν να εξελιχθούμε σαν οπαδικό σύνολο. Όπως κι έγινε, μέχρι πρόσφατα όμως που αυτό άρχισε να αλλάζει…

Με αυτά και με αυτά, πέρασαν δέκα ολόκληρα χρόνια. Δέκα χρόνια γεμάτα δυσκολίες, εμπόδια, αλλά και όμορφες αξέχαστες στιγμές που θα κουβαλάμε πάντα μέσα μας. Σε αυτά τα δέκα χρόνια, είναι τρομακτικό το πόσο έχουν αλλάξει οι καταστάσεις. Ο δικός μας ξεχωριστός κόσμος πόσο έχει αλλάξει! Όταν κάναμε το ξεκίνημα μας, το ποδόσφαιρο και η υποκουλτούρα του οπαδισμού είχαν έναν εντελώς αλλιώτικο αέρα απ’ ότι έχουν σήμερα. Τότε τα πράγματα ήταν πιο αγνά, πιο απλά, πιο αληθινά. Πλέον το ποδόσφαιρο έχει μετατραπεί σε ένα σύγχρονο χρηματιστήριο και ένα ακριβοπληρωμένο θέαμα για τους λίγους. Από την άλλη, οι οπαδοί οι ίδιοι έχασαν τη μπάλα στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Νοιάζονται περισσότερο για το τι θα φορέσουν και τι εικόνα θα προβάλουν διαδικτυακά, παρά οτιδήποτε άλλο. Είναι γεγονός όμως παρόλα αυτά, πως τα παιδιά του πετάλου δεν έχουν θέση πια στα γήπεδα! Δεν «συνεισφέρουν» όσο θα πρεπε οικονομικά και δημιουργούν ανελλιπώς προβλήματα στην εκάστοτε επιχείρηση της κάθε ομάδας, οπότε και πρέπει να απομακρυνθούν, σύμφωνα πάντα με τους αρμόδιους. Γι’ αυτό οι κουστουμαρισμένοι «κύριοι» κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να το πετύχουν αυτό: ψήφισμα τρομονόμων, αυστηρές ποινές στους «εγκληματίες» οπαδούς, ακριβά εισιτήρια και άλλα τόσα και τόσα που αντιμετωπίζουμε πια στην εποχή του μοντέρνου ποδοσφαίρου.

Από τη μπόχα των καιρών δυστυχώς, καλυφθήκαμε και εμείς στη φαμίλια μας, ως φυσικό επακόλουθο των εξελίξεων αυτών. Δεν καταφέραμε να μείνουμε ανεπηρέαστοι και ανέπαφοι στο σύνολο μας με την κατάντια αυτή που βλέπουμε γύρω μας και ζούμε καθημερινά. Κάποιοι έχασαν το νόημα και κάποιοι άλλοι παρεκτράπηκαν. Για τον ένα ή τον άλλο λόγο, το πνεύμα της αδερφικότητας που κυριαρχούσε κάποτε έχει πεθάνει. Μαζί με πολλά άλλα όμορφα και δυνατά συναισθήματα που σε έκαναν να ξεχνάς τις οποιεσδήποτε δυσκολίες και να συνεχίζεις. Συναισθήματα που μπορούσαν να σε κρατήσουν ζωντανό μπροστά στο αντίκρισμα του αργού θανάτου του τρόπου ζωής μας, του πάθους μας. Δυστυχώς, η αλήθεια είναι ότι δεν αντέξαμε σαν σύνολο να παραμείνουμε οι αντισυμβατικοί που κάποτε ήμασταν. Μας λύγισαν οι καιροί. Κάποιοι άντεξαν, κάποιοι όχι. Αποτέλεσμα όλων αυτών των καταστάσεων, να ρίχνουμε βολές μεταξύ μας. Το έντονο μίσος που αυξάνεται χρόνο με το χρόνο όλο και περισσότερο, διοχετεύεται ασυναίσθητα σε λάθος κατεύθυνση. Φτάσαμε σε σημείο να θεωρούνται εχθροί, αδέρφια μεταξύ τους.

Σε αυτό τον εμφύλιο πόλεμο, εμείς βρισκόμασταν πάντα κάπου στη μέση. Σαν ULTRAS FAMAGUSTA, ήμασταν πάντα πιστοί στη γραμμή που χαράξαμε από την πρώτη ημέρα ίδρυσης μας και μαχόμασταν εκτός των άλλων, για την ενότητα του συνόλου. Παρ’ όλα αυτά δεν ήταν λίγες οι φορές, μάλλον το αντίθετο, που βρεθήκαμε εμείς σαν γκρουπ στο στόχαστρο των κατηγοριών. Οι λόγοι, λίγο πολύ γνωστοί, αλλά ποτέ κατανοητοί και σίγουρα σε καμία περίπτωση βάσιμοι. Κάποιοι δεν νοιάστηκαν ποτέ πραγματικά για το κοινό καλό, παρά μόνο για τη δική τους αυτοπροβολή και προσωπικό όφελος. Όπως και να ‘χει, για δέκα χρόνια δεν το βάλαμε κάτω. Συνεχίσαμε να κάνουμε το έργο που αναλάβαμε αποφασισμένοι να κάνουμε, αγνοήσαμε τους όποιους ψιθύρους και προχωρήσαμε ακόμα πιο δυνατοί, μετά από κάθε χτύπημα. Σταθήκαμε απέναντι σε όποιον προσπάθησε να εκμεταλλευτεί καταστάσεις, σε όποιον πήγε να πληγώσει τις ιδέες της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ αλλά και σε όποιον πήγε να προβεί σε ενέργειες που δεν αρμόζουν σε έναν αγνό οπαδό στο πέταλο. Για αυτό και ήμασταν, είμαστε και θα παραμείνουμε αντιπαθείς για τους συγκεκριμένους που αναφέραμε πιο πάνω. Γιατί πολύ απλά, εμείς σταθήκαμε περήφανα πιστοί στις ιδέες και τα ιδανικά μας από το ξεκίνημα και δεν ξεπουληθήκαμε για τίποτα και για κανέναν.

Χωρίς να θέλουμε να αυτολογήσουμε περαιτέρω, φτάνουμε στο σήμερα, μετά από μια δεκαετία δράσης. Οι καταστάσεις πλέον, δεν μας επιτρέπουν να συνεχίσουμε τον ρόλο που είχαμε μέχρι τώρα. Από τη μια η κατάντια του ποδοσφαίρου, από την άλλη η κατάντια η δική μας κατά κύριο λόγο, μας έχουν αηδιάσει. Όπως τότε, το ‘08 θεωρήσαμε αναγκαίο να επέμβουμε στα δρώμενα του συνδέσμου με τη σύσταση του γκρουπ, έτσι και τώρα θεωρούμε ότι το κίνημα των ΜΑΧΗΤΩΝ έχει ανάγκη από ένα νέο ξεκίνημα. Σας ανακοινώνουμε επίσημα λοιπόν, ότι αποχωρούμε από τα όποια πόστα διατηρούσαμε όσον αφορά την οργάνωση του Παν.Συ.Φι. αλλά και της κερκίδας. Δεν θα συμμετάσχουμε άλλο στα πολιτικά παιχνίδια μερικών, ευελπιστώντας ότι θα σταματήσουν εδώ οι όποιες διαμάχες υπάρχουν. Αρνούμαστε να διαλέξουμε στρατόπεδο, αρνούμαστε να ρίξουμε άλλο λάδι στη φωτιά, αρνούμαστε να συμβιβαστούμε με οτιδήποτε δεν αρμόζει στο αρχικό μας όραμα. Αποδεικνύουμε για άλλη μια φορά, ότι δεν μας ένοιαξαν ποτέ ούτε οι θρόνοι, ούτε οι ψήφοι. Κάθε άλλο μάλιστα. Αναλάβαμε σε πολύ δύσκολους καιρούς χωρίς την παραμικρή στήριξη από κανέναν και αποχωρούμε από τις θέσεις μας τώρα, που οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για ένα βέλτιστο τρόπο λειτουργίας και οργάνωσης. Αφήνουμε πίσω μας, μια πλούσια παρακαταθήκη. Είμαστε, το λιγότερο, περήφανοι για όσα έχουμε καταφέρει σαν γκρουπ. Ξεπεράσαμε τις όποιες προσδοκίες μας, από την αρχή αλλά και κάθε χρονιά μετέπειτα. Οι καιροί όμως είναι περίεργοι και το σημείο αυτό που διανύουμε κομβικό για το σύνολο μας. Οπότε και θεωρήσαμε αυτή την ημέρα, ως την ιδανική για να βάλουμε ένα όμορφο τέλος στο έργο μας. Αυτή μας η κίνηση, προσδοκούμε ότι θα συνεισφέρει πρώτα απ’ όλα στο να πραγματοποιηθεί μια νέα ριζική αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας του Παν.Συ.Φι. αλλά και στις μεταξύ μας διαπροσωπικές σχέσεις. Ελπίζουμε επίσης ότι αυτό θα είναι ένα κίνητρο, αλλά και ένας σοβαρός λόγος για να ευαισθητοποιήσει τη νέα γενιά που αναμένουμε να πάρει καθοριστικές πρωτοβουλίες. Παράλληλα καλούμε αλλά και προκαλούμε τα άλλα σύνολα που απαρτίζουν το κίνημα των ΜΑΧΗΤΩΝ, όπως πράξουν το ίδιο και αφήσουν χώρο στη νέα γενιά, αν όντως θέλουν να συνεχίσουν να βλέπουν το οπαδικό μας σύνολο να ακμάζει και δεν έχουν οποιεσδήποτε άλλες σκοπιμότητες.

Εννοείται ότι εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε αυτοί που πάντα ήμασταν, η αδελφότητα των ULTRAS FAMAGUSTA. Μια οικογένεια από τρελαμένα παιδιά του ανταμώσαμε στο πέταλο του ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ και δεθήκαμε με τις δυνατές εμπειρίες που ζήσαμε, αφήνοντας πίσω τις όποιες τοπικιστικές ή άλλες διαφορές που μπορεί να είχαμε. Το χάραγμα στο δέρμα με το έμβλημα μας, είναι μόνιμο και δεν πρόκειται να σβηστεί ποτέ, ούτε από το δέρμα μας ούτε από τη ψυχή μας. Πάντα θα δηλώνουμε παρόν σε κάθε οπαδικό ραντεβού της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ. Θα συνεχίσουμε να τραγουδάμε σε κάθε πέταλο, να παλεύουμε σε κάθε δρόμο, να διανύουμε εκατοντάδες χιλιόμετρα για τον λόγο της ύπαρξης μας. Θα συνεχίσουμε να βάφουμε τα πανιά δίπλα στα νέα παιδιά που θα αναλάβουν, να βοηθάμε στο στήσιμο των εισόδων, να γράφουμε στίχους για την αρρώστια μας, να κάνουμε ό,τι χρειάζεται και ό,τι μας ζητηθεί για το καλό του συνόλου. Θα μείνουμε ανυπόταχτοι στις δυο λέξεις που σχηματίζουν την ονομασία μας: Στον ΟΠΑΔΙΣΜΟ και στην ΑΜΜΟΧΩΣΤΟ.

Για μια νέα αρχή λοιπόν, για το κοινό καλό!

Με σεβασμό,

Ultras Famagusta 2008 - Οπαδοί της Αμμοχώστου

Σημ. Η πιο πάνω τοποθέτηση δεν είναι επίσημη θέση του Παν.Συ.Φι. αλλά του γκρουπ, που ήταν υπεύθυνο για την οπαδική του δράση τα τελευταία 10 χρόνια.

Όλα πλέον μας συνηγορούν πως το ήδη μίζερο ποδόσφαιρο της Κύπρου γίνετε ακόμα πιο ΜΙΖΕΡΟ. Ξέρετε τα οικονομικά συμφέροντα στις εποχές μας έχουν γίνει τεράστια και ο αθλητισμός είναι από τους πιο μοντέρνους τρόπους πλέον ως προς το όφελος του κάθε μιζαδόρου. Κανείς δεν τους ενοχλεί, κανείς δεν ασχολείται πόσοι βγαίνουν κερδισμένοι απ΄ την μπίζινα που λέγετε ποδόσφαιρο. Οι ΜΟΝΑΔΙΚΟΙ που ήτανε εμπόδιο με την παρουσία τους είναι τα ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΑ σύνολα και έπρεπε να βρεθεί τρόπος να εξοντωθούν και να απομακρυνθούν.  

Οι μοναδικοί που χάνουν στην τελική είναι αυτοί που το αγαπούν πραγματικά. Όχι κατ’ ανάγκη το κάθε άθλημα, αλλά το σήμα στην καρδιά. Για τον καθένα έχει διαφορετική σημασία το σήμα της ομάδας του, όμως για όλους σημαίνει το ίδιο. Όσο κι αν ακούγετε παράξενο όλο αυτό. O κάθε οπαδός παλεύει και αγωνίζεται ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ για τα πιστεύω της ομάδας του. Όλους εμάς δεν θέλουν στα γήπεδα γιατί πολύ απλά το μόνο που μας νοιάζει είναι το σήμα. Δεν έχουμε κάτι να κερδίσουμε, πέραν της ηθικής ικανοποίησης, παρά μόνο χάσουμε. Να παίζουμε τα κεφάλια μας καθημερινά για να αντιμετωπίσουμε κάτι που ξέρουμε πως είναι δύσκολο. Κανείς δεν νίκησε το σύστημα, αν δεν ήταν μέρος αυτού. Και πάλι δύσκολο να μπεις σ’ αυτή την διαδικασία.

Η πολιτεία, η ομοσπονδία, η αστυνομία, τα μ.μ.ε. ακόμα και τα ίδια τα σωματεία όλοι έχουν βάλει το λιθαράκι τους για να λύσουν το “μοναδικό” πρόβλημα του κυπριακού ποδοσφαίρου 2018. Την βία. Αυτήν που όλοι οι παραπάνω προάγουν. Η πολιτεία και το σύστημα αποφασίζουν, η ομοσπονδία το διατάσσει, τα σωματεία εκτελούν και μπαίνουν σε καθημερινές αντιπαραθέσεις και τα μ.μ.ε τα διαφημίζουν. Όλα αυτά δημιουργούν μιαν ανώτερη βία που κανείς δεν την ταυτοποίησε, κανείς δεν την πολέμησε, κανείς δεν ασχολείται. Ό ένας θα εκλεγεί, ό άλλος θα κλείσει τα ντήλια του, τα τηλεοπτικά δίνουν και παίρνουν και τα γήπεδα αδειάζουν. Ο λόγος; Η βία. Ή γελάμε εδώ ή κλαίμε, καμία διαφορά.   

Ας πουν αλήθειες στον κόσμο και ας αφήσουν τις ύπουλες κινήσεις. Όλοι κάτι έχουν να κερδίσουν (και) απ’ αυτό και ακόμα ένας φαύλος κύκλος βρίσκετε ενώπιον μας.

• Η πολιτεία με τον άσχετο υπουργό δικαιοσύνης αφού απέτυχε να εφαρμόσει τον νόμος της, με τα προβλήματα που εμφανίστηκαν με τις μίζες ποιος θα βάλει τα συστήματα, έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας μακριά της.
• Το μπαλάκι πήγε στην ομοσπονδία η οποία θεωρείται πλέον ο πιο καλός προαγωγός του λευκού οίκου της κύπρου αφού η απόφαση λίγο πριν τις εκλογές “έκατσε γάντι”.
• Η αστυνομία έλυσε το πρόβλημα με τους ανίκανους μπάτσους στα γήπεδα. Δεν θα ρεζιλεύονται κάθε εβδομάδα πλέον και θα συνεχίσουν να πληρώνονται.
• Τα μ.μ.ε. παλιά τους τέχνη κόσκινο. Ότι πουλιέται το πουλάνε. Την μάνα τους ξέχασαν πίσω.                                              
• Όσο για τα σωματεία, τι να πούμε. Γίνανε και αυτά υποχείρια του συστήματος γιατί κι΄αυτοί δεν την έχουν καθαρή. Κάπου θα ναι μπλεγμένα και πρέπει να συναινέσουν.

Υπάρχει μια δυσωδία που δύσκολα την βλέπουμε να απομακρύνετε. Έχει ριζώσει τόσο βαθιά που το σχέδιο είναι μελετημένο και άψογα σχεδιασμένο γι’ αυτούς. Η ομοσπονδία προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανατρέψει την εντύπωση που υπάρχει γι’ αυτήν στην ατμόσφαιρα δημιουργώντας μια καινούργια. Βλέπετε ως δια μαγείας έλυσε ξαφνικά τα προβλήματα με τους κόκκινους φακέλους. Σοβαρά; Λύστε και το κυπριακό τότε “εγκέφαλοι”.

Βλέπουμε μια μερίδα του κόσμου να μην αντιλαμβάνετε που πάει να μπλέξει δίνοντας τα στοιχεία του. Τους κοροϊδεύουν ότι μετά από 96 ώρες όλα διαγράφονται. Και για “απόδειξη” αυτού κάθε φορά που αγοράζεις εισιτήριο κάνεις εγγραφή απ΄την αρχή. Έλα ρε μαλάκες μην μας παίρνετε για τόσο κορόιδα όλους. Δεν χρειάζεται και γνώση επιπέδου “ΝASA” για να ξέρεις ότι μια βάση δεδομένων 300-400-1000 ατόμων χρειάζεται κάποια δευτερολέπτα για να την κατεβάσεις. Άντε και 3-4 λεπτά να στα βγάλει ο εκτυπωτής. Ένα πεντάλεπτο συνολικά και το μαγικό “συρτάρι” είναι έτοιμο για μελλοντική χρήση.

Και όσοι από εσάς τα δώσατε ήδη για ένα γαμημένο 90λεπτο είστε ήδη στο “συρτάρι”. Όχι για σύλληψη ή κάτι τέτοιο. Μην φοβάστε. Για μελλοντική χρήση λέμε και θα ‘ρθει μέρα που θα λέτε ότι είχαμε δίκαιο. Για να δείτε το προϊόν τους χρειάζεστε έγκριση πλέον. Δεν υπάρχει επιλογή, δεν υπάρχει δημοκρατία (σκατά σ’ αυτήν που έχουμε παρεμπιπτόντως). Είστε απλά ένας αριθμός στα σχέδια τους. Κάτι που εμείς δεν θα γίνουμε ποτέ.

Εμείς εδώ πιστοί στον αγώνα μας και να ξέρετε ότι όλη αυτή την βρώμα θα την πολεμήσουμε με όλα μας τα όπλα. Ας τους αποδείξουμε όλα τα οργανωμένα σύνολα ότι τις Κυριακές μας εμείς θα τις κρατήσουμε για εκδρομές! Υπομονή - Αγώνας - Θέληση.

ΣΤΑ ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΣ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ - ΓΟΥΣΤΑΡΟΥΜΕ ΕΚΔΡΟΜΕΣ

Ultras Famagusta Gruppo 2008 

*Το παρών άρθρο ΔΕΝ αποτελεί ανακοίνωση ή ενημέρωση του Παν.Συ.Φι. Ανόρθωσις Αμμοχώστου.

Βλέπουμε κατά καιρούς να εμφανίζονται διάφορες τακτικές περί ταυτοποίησης των οπαδών σε αθλητικούς χώρους. Κάποιοι “εγκέφαλοι” σκαρφίζονται μεθόδους καταστολής και όχι πρόληψης περί της βίας στα γήπεδα και μόνο από το γεγονός αυτό φανερώνουν τις προθέσεις τους. Προσπαθούν να εκφοβίσουν τους οπαδούς με “ταυτοποίηση” μαϊμού και μοναδικός τους σκοπός είναι να μας κρατήσουν εκτός γηπέδων. Είναι αυτοί οι “υπεύθυνοι” φορείς που έχουν αδειάσει τα γήπεδα έχοντας αλλότρια συμφέροντα πίσω από το μικρό τους μυαλουδάκι.

Μήπως η μέθοδος αυτή είναι ένας ακόμα τρόπος να εκμεταλλευτούν διάφοροι ακόμα περισσότερα προσωπικά μας στοιχεία, όπως τους συμφέρει κάθε φορά; Μήπως κάποιοι λειτουργούν με πολιτικά συμφέροντα θέλοντας να προβάλουν τις νέες τους προεκλογικές δεσμεύσεις; Τα τηλεοπτικά συμφέροντα με τα υπέρογκα ποσά έχουν κάποιο ρόλο σε όλο αυτό τα θέατρο; Μήπως, για μία ακόμη φορά, αντιγράφουν ένα ακόμα μέτρο από το εξωτερικό, για να πουν ότι κάτι κάνανε και ότι προσπάθησαν; Είναι το συνηθισμένο αυτό φαινόμενο που αντιγράφουμε σαν κράτος μόνο τα άσχημα, ενώ τα καλά να τα αφήνουν γιατί δεν μπορούν να τα εφαρμόσουν. Λες και για την πτώση του αριθμού των φιλάθλων στη χώρα μας φταίει η βία και όχι το σάπιο κατεστημένο και οι παράγκες που κυριαρχούν εδώ και χρόνια στο ποδόσφαιρο. Όχι, όλα είναι καλά και εμείς τα βλέπουμε στραβά. Αντί να διορθώσουν όλα αυτά κάποιοι αποφασίζουν ένα ακόμα μέτρο που θα ταλαιπωρήσει όλους μας και που θα παραδώσει όλα μας τα στοιχεία προς εκμετάλλευση στον καθένα. Για το παρακράτος στο χώρο του ποδοσφαίρου, μόνο οι φίλαθλοι και οι οπαδοί δεν φταίνε…

• ΟΛΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΦΙΛΑΘΛΟΥ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΤΑΥΤΟΠΟΙΗΣΗΣ.
• ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ  ΜΗΝ ΔΩΣΕΙ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΕΝΑ ΑΘΛΗΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ

• ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ ΠΟΥ ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΜΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΑ
• ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΦΟΡΕΑ ΜΕ ΑΛΛΟΤΡΙΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ
• ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΟΝΤΕΡΝΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟ

• Στην καταπάτηση της ιστορίας των ομάδων, των χρωμάτων, στο όνομα, στα εμβλήματα και οτιδήποτε μπορεί να συνδέσει την σήμερον ημέρα με την ιστορία μιας ομάδας. Όλοι ανεξαιρέτως πρέπει να το εμπεδώσουν πως το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικότερα χωρίς οπαδούς δεν έχει νόημα, είναι σαν να χορεύεις χωρίς μουσική (για να καταλάβουν οι «μη-ρομαντικοί»).
• Στην προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των οπαδών και την παραβίαση των ελευθεριών τους, όπως οι μετακινήσεις τους στα εκτός έδρας παιχνίδια.
• Στην εμπορευματοποίηση του ποδοσφαίρου και τον χαρακτηρισμό του ως προϊών και όχι σαν πάθος και τρόπος ζωής.
• Στα νέα μέτρα που υιοθετούνται από το σύστημα, όπως κάρτα οπαδού και κάμερες, για να μας βγάλουν για πάντα εκτός παιχνιδιού!
• Στην βία που χρησιμοποιείται από τα ρομποτάκια του συστήματος και τις εξωφρενικές ποινές κατά οπαδών, ενώ στους δρόμους αλωνίζουν αυτοί οι κύριοι, οι σοβαροί, οι "καλοί" της κοινωνίας με τις γραβάτες που κάνουν ότι θέλουν με την συνενοχή του συστήματος αλλά και του κρατούς και μένουν ανενόχλητοι!

 Παρατηρούμε εδώ και καιρό ένα κλίμα αποπροσανατολισμού του κόσμου απο τα πραγματικά προβλήματα του κυπριακού ποδοσφαίρου και εμμονής ότι για όλα φταίνε οι οργανωμένοι ή ανοργάνωτοι οπαδοί. Είναι πάγια τακτική που δεν χρησιμοποιείται μόνο στην μπάλα αλλά στην κοινωνία γενικότερα.

Τα τραγελαφικά που όλοι παρακολουθήσαμε την περασμένη Κυριακή, ήταν άλλη μια καλοστημένη παράσταση στο θέατρο του παραλόγου. Είδαμε με τα μάτια  μας, με ζωντανά τεκμήρια, το τι συνέβηκε αλλά και πάλι κάποιοι εθελοτυφλούν. Εξιλαστήρια θύματα για άλλη μια φορά οι οπαδοί!

Δυστυχώς δεν εθελοτυφλούν μόνο αυτοί που αποτελούν το ποδοσφαιρικό σύστημα, αλλά και μερίδα απ’ αυτούς που πληρώνουν το τίμημα των βρωμιών που κάνουν οι συστημικοί. Κάποιοι οπαδοί άθελα τους τάσσονται υπέρ των βρωμιών που κάνουν οι εκάστοτε διοικήσεις τους. Γιατί πλέον, όλοι μας κοιτάμε μόνο τη πάρτη μας και όχι το γενικό πλαίσιο. Δεν πειράζει να τα κάνει η ομάδα μας, αλλά δεν αρεσκόμαστε  όταν μας τα κάνουν εμάς!

Μειωμένα εισητήρια, φραγμούς στις κερκίδες, προκλήσεις και επεισόδια από παίχτες και στελέχη, αλλά οι φωτογραφίες των οπαδών είναι αυτές που «πουλάνε» στα ΜΜΕ (μέσα μαζικής εξαπάτησης). Η ίδια καραμέλα ξανά και ξανά.

Και διερωτούμαστε: Τόσες συλλήψεις οπαδών τα τελευταία χρόνια, που είδαμε έστω και μια μικρή βελτίωση στο ποδόσφαιρο μας; Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει, με όλο και περισσότερους κόκκινους φακέλους να καταφθάνουν στο νησί αλλά παρόλα αυτά κανένα λαμόγιο να μην φυλακίζεται!

Σε ένα δέντρο που νοσεί, δεν φταίνε οι σκάρτοι καρποί που πέφτουν αλλά οι ρίζες του, από εκεί που προέρχεται το κακό. Πότε επιτέλους θα κάνετε το αυτονόητο; Πότε θα κατηγορήσετε τους ηθικούς αυτουργούς; Τους  πραγματικούς φταίκτες των επεισοδίων;

Έχετε ριμάξει τις Κυριακές μας. Το ποδόσφαιρο έχει καταντήσει χρηματιστήριο για τους δυνατούς παίχτες. Δεν είναι τυχαίο που εμπλέκονται στον χώρο πολιτικοί και  κάθε λογής ματσωμένοι, που δεν τους ενδιαφέρει η γνώμη του κοσμάκη παρά μόνο η τσέπη τους. Πάμε γήπεδο πλέον απλά για να πάμε, με την ελπίδα ότι φέτος θα αλλάξουν τα πράγματα αλλά κάθε χρόνο και χειρότερα!

Χάνονται εκατομμύρια από τα ταμεία των σωματείων, αλλά οπαδοί φυλακίζονται για οχλαγωγία. Στήνονται παιχνίδια μπροστά στα μάτια ολόκληρου του φίλαθλου κόσμου, οπαδοί πάλι είναι αυτοί που τιμωρούνται! Άλλοι κερδίζουν στο στοίχημα και άλλοι καταλήγουν στο κελί!

Σιχαθήκαμε το παρασκήνιο σας κύριοι. Στερέψαμε από υπομονή. Έχουμε αηδιάσει, φτάνει! Αν συνεχίσετε έτσι, θα αδειάσουν τα γήπεδα και μετά πώς θα κάνετε τις απατεωνιές σας; Απευθυνόμαστε προς όλους τους παράγοντες της ομοσπονδίας, όλες τις διοικήσεις και όλους τους φορείς που στελεχώνουν τον χώρο μας, τον χώρο του αθλητισμού! Απευθυνόμαστε και στον τελευταίο οπαδό που ζει με την καύλα των 90 λεπτών κάθε βδομάδα!

ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΙΣΩ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΜΑΣ

ΥΓ : Έπρεπε να γίνει κάτι, για να επανέλθει στην επιφάνεια το θέμα της κάρτας. Αυτό απαντάει στα ερωτήματα για τον ρόλο της αστυνομίας και την καθυστερημένη επέμβαση της στο σκηνικό. Όσο για τους δημοσιογράφους που έκαναν την ρουφιανιά επάγγελμα, ας πουλήσουν και την μάνα τους για λίγη τηλεθέαση!

Σαν οπαδοί αυτού του συλλόγου δηλώνουμε πιστοί στα ιδανικά που πηγάζουν μέσα από την ιστορία του. Ήρωες, αγώνες, πόλεμοι και ένα έμβλημα με εννιά γραμμές εναλλασσόμενου μπλε / άσπρου χρώματος, ταυτισμένο με την Σημαία του Έθνους. Αυτά κουβαλάμε από το παρελθόν και με αυτά μεγαλώσαμε. Η μεγάλη ιδέα του Ελληνισμού πρέπει να αποτελεί την υπέρτατη αξία για τον κάθε Ανορθωσιάτη!

Ωστόσο, θεωρούμε ότι τα πολιτικά συμφέροντα σε συνδυασμό με τον χώρο του στοιχήματος, είναι οι δύο κύριοι παράγοντες που προκάλεσαν την σημερινή κατάντια του ποδοσφαίρου! Όλοι θυμόμαστε τα πολύ πρόσφατα παραδείγματα όπου πολιτικές καταστάσεις ζημίωσαν την ομάδα μας και μας στοίχισαν ακόμα και πρωταθλήματα. Δυστυχώς σε χώρες όπως η Κύπρος, λόγω πρόσφατων ιστορικών γεγονότων, το ποδόσφαιρο είναι κομματικοποιημένο σε πολύ μεγάλο βαθμό και γι' αυτό τα γήπεδα μας πολύ συχνά μετατρέπονται σε προεκλογικές καμπάνιες κομμάτων. Εμείς λοιπόν τασσόμαστε ενάντια σε όποιον χρησιμοποιεί το όνομα και τον κόσμο της ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ, για να προωθήσει προσωπικά του πιστεύω κυνηγώντας ψήφους!

Παράλληλα, η εμβάθυνση σε πολιτικό επίπεδο στα πέταλα και στους συνδέσμους, είναι βασική αιτία διχασμού των οργανωμένων συνόλων αλλά και ολόκληρου του φίλαθλου κόσμου μιας ομάδας πολλές φορές! Μια από τις πιο συμπαγείς στρατηγικές των μεγάλων, αυτή του «διαίρει και βασίλευε»! Χωρίς να το αντιληφθούμε, μας ωθούν σε μια συνεχείς ρήξη με τους συναγωνιστές μας σε όλους τους τομείς, όχι μόνο στο κόσμο του ποδοσφαίρου. Αυτό γιατί πολύ απλά δεν μας θέλουν ενωμένους, γιατί δεν θα μπορούσαν να μας ελέγξουν μετά. Ας κρατήσουμε λοιπόν αυτά που μας ενώνουν και εκφράζουν απόλυτα ως ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ και ας αφήσουμε όσα μπορεί να προκαλέσουν την διχόνοια μεταξύ μας!

Εν τέλει, η ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ προϋπήρχε όλων των κομμάτων! Έδρασε, αγωνίστηκε, πολέμησε, ανατινάχτηκε πριν καν δημιουργηθεί η ίδια η Κυπριακή Δημοκρατία! Το σωματείο μας είναι αυτό που έχει προβάλει το πρόβλημα της Κύπρου στο εξωτερικό όσο κανένας άλλος οργανισμός ή κόμμα! Επομένως, ό,τι δεν είναι ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ για μας απλά περισσεύει. Καμία κομματική σκηνή δεν έχει θέση στο «Αντώνης Παπαδόπουλος». Στις κερκίδες μας πρέπει να ανεμίζουν μόνο σημαίες Ελληνικές και αυτές του Συλλόγου μας! Κανένα άλλο ξενόφερτο σύμβολο, κανένα κομματικό κωλοπανί! Το γήπεδο μας δεν είναι χώρος για καμία προπαγάνδα πολιτικού περιεχομένου!

Οφείλουμε όλοι μας λοιπόν, να το κατανοήσουμε αυτό και να πάψουμε να διαχωριζόμαστε εξυπηρετώντας τα συμφέροντα των μεγάλων! Ακολουθάμε την ΑΝΟΡΘΩΣΙΣ ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ και την Ιστορία της, μιας και τίποτα άλλο δεν μας εκφράζει περισσότερο!

ΕΞΩ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΓΗΠΕΔΑ!