Η καταδίκη των εφτά
Η 9η του περασμένου Αυγούστου θα μείνει στις μνήμες μας για πολύ καιρό και ειδικότερα για τα αδέλφια μας που πληρώνουν αυτή τη στιγμή που μιλάμε το βαρύτατο τίμημα. Η κρυφή βρωμιά στο χώρο του ποδοσφαίρου, μαζί με την ανικανότητα της αστυνομίας και την επιλεκτική αλλά και τυφλή δικαιοσύνη ταυτόχρονα, έμελε να γράψει μια μαύρη σελίδα στην Ιστορία της Ανόρθωσις αλλά και παράλληλα την μεγαλύτερη αδικία για το οπαδικό κίνημα του τόπου μας. Ένα τεράστιο πλήγμα για την οικογένεια μας.
Για πολλοστή φορά τα τελευταία χρόνια, το σκηνικό ήταν το ίδιο για μας. Μια ταινία που επαναλαμβάνεται. Όλα μια χαρά, αλλά ξαφνικά κάτι γίνεται και όλα αλλάζουν. Εκεί που ήταν όλα υπέρ μας, σε λίγα λεπτά αυτοκτονήσαμε. Βέβαια, η γκέλα μύριζε από την αρχή. Δεν λέω ότι ήταν στημένο το ματς γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι αλήθεια παίζεται. Αυτό είναι στην κρίση του κάθε Ανορθωσιάτη με αυτά που ακούει δεξιά κι αριστερά, αλλά η ομάδα που είδαμε στο γήπεδο την μέρα εκείνη σίγουρα δεν ήταν αυτή που βλέπαμε και περιμέναμε.
Η γενική εικόνα της Ανόρθωσις, απλά γελοία. Να έχεις ένα Λαβόρδε να μην κλωτσά τίποτα, ένα Σπατάτσιο να χαραμίζεται σαν εξτρέμ, ένα Οκκά να χάνει απίστευτο τετ α τετ να τελειώσει το θέμα πρόκριση, ένα Κόλιν άγαλμα και βέβαια, ένα ανύπαρκτο τερματοφύλακα. Ας μην αναφερθώ στους υπόλοιπους. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, στο 78’ λεπτό, το «Αντώνης Παπαδόπουλος» πάγωσε. Είχαμε δεχτεί κιόλας δύο γκολ που μας άφηναν εκτός. Θέλαμε δύο γκολ πια, για να προκριθούμε. Δεν έφτανε αυτό, πέντε λεπτά αργότερα ήρθε και το κερασάκι στην τούρτα, μαζί και η έκρηξη του κόσμου.
Μέρος του κόσμου αποχωρεί από τις κερκίδες και το υπόλοιπο γήπεδο γιουχαϊζει και ρίχνει αντικείμενα εντός αγωνιστικού χώρου. Ο κόσμος δεν αντέχει στην ξεφτίλα που βλέπει και ξεσπά. Έντεκα μισθωτοί, καταστρέφουν το όνομα που φέρει αυτή η ομάδα, μαζί και τα όνειρα του καθένα μας (γιατί πλέον μιλάμε για όνειρα). Κάπου εκεί, αντικρίζεις και ένα παλικάρι στο χορτάρι να στέκεται μπροστά στον Μπλάζιτς (τερματοφύλακα και καλά) να ζητά το λόγο. Ξεχώριζες το «γιατί» ανάμεσα στις λέξεις του και με τις κινήσεις των χεριών του έδειχνε τον πίνακα του σκορ: Ανόρθωσις 0-3 Ντίλα Γκόρι! Γιατί να συμβαίνει αυτό; Γιατί να μην μας αφήνουν να χαρούμε ρε αδελφέ μου; ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΠΟΥΛΗΣΑΤΕ, ΚΥΡΙΟΙ;
Και να ‘σου άξαφνα, από μηχανής θεός εμφανίζονται οι αστυνομικοί να συμπληρώσουν το καρέ και συνάμα, να δώσουν ένα πανηγυρικό φινάλε!!! Με μια βία αρπάζουν τον αδελφό μας, τον ρίχουν με μιας κάτω και τον τραβούν από τα άκρα μέχρι την φυσούνα και εντομεταξύ, όλο το γήπεδο να παρακολουθεί τον αδελφό μας να σπαράζει από πόνο καθώς τον σέρνουν. Όταν βλέπεις μια τέτοια απάνθρωπη αντιμετώπιση, η ανθρωπιά σου αμη τη άλλων, σε κάνει να επεμβαίνεις γιατί δεν μπορείς να αντικρίζεις κάτι τέτοιο. Πόσο μάλλον όταν νιώθεις τον άλλο αδελφό σου. Ακόμα και παίχτες είδαμε να μπαίνουν στη μέση και να σπρώχνουν τους αστυνομικούς να μην τον τραβάνε με τόσο βάναυσο τρόπο! Για το τι ακολούθησε, δεν χρειάζεται να πούμε, όλοι είδαμε με τα μάτια μας…
Μετά, ανέλαβαν δράση οι αθλιογράφοι. Βλέπετε, είναι είδηση που πουλάει τηλεθέαση και επειδή δεν ξέρουμε τι μας φταίει για το σάπια σύστημα μας, ασχολούμαστε με μια πλαστική μπάλα. Αυτοί οι άθλιοι λοιπόν, αφού έριξαν στάχτι στα μάτια του κόσμου έδωσαν άλλες διαστάσεις στο θέμα και έτσι, συνέβαλαν στην όλη αδικία της υπόθεσης. Κανένας δεν ασχολήθηκε με τον εξεφτελισμό της ήττας και τους παράγοντες που μπορεί να προκάλεσαν αυτή την κατάντια, παρά μόνο με τους «αλήτες» που μπήκαν στο γήπεδο και διέκοψαν τον αγώνα. Πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά για να εξαλυφτούν τέτοιου είδους φαινόμενα και κάτι τέτοιες παπαριές. Ξέρετε, αυτοί είναι που καταστρέφουν το ποδόσφαιρο μας και όχι αυτοί που έκαναν το ποδόσφαιρο μας το μεγαλύτερο χρηματιστήριο! Και να έρχεται μετά ο τυπάς του καναπέ και να σου λέει ότι το πρόβλημα στο ποδόσφαιρο, είναι οι οπαδοί! Αλλά αφού μια ζωή, ο άνθρωπος βλέπει μόνο ότι του δείξουν στα χαζοκούτια και χάβει ό,τι του πούνε, τέτοια ζώα είμαστε!
Τέλος ερχόμαστε στο ειδώλιο, ενώπιον της «δικαιοσύνης». Με μια πρωτοφανές αντιμετώπιση λες και ήταν εγκληματίας, ο πρώτος συλληφθέν αδελφός μας, καταδικάζεται σε τέσσερις ολόκληρους μήνες φυλάκισης. Ποινή που το δικαστήριο βάζει σε εμπόρους ναρκωτικών, κλεφτών, βιαστών κ.λπ. Και μάλιστα με καθαρό ποινικό μητρώο και τόσα και τόσα ελαφρυντικά με το μέρος του. Δεκαεννιά χρονών παιδί. Μετά μια βδομάδα «γιόρτασε» τα 20α του γενέθλια, σε ένα μέρος που σίγουρα δεν περίμενε ποτέ να βρεθεί.
Ακολούθησαν ένας 26χρονος και ένας 47χρονος (άσχετο ότι τα ΜΜΕ έκρυψαν την αληθινή ηλικία του). Και οι δυο τους, ήταν μπροστά και απλά τραβούσαν τον κόσμο να βγει έξω από το γήπεδο. Μάλιστα κύριοι! Αυτό ήταν το έγκλημα τους! Καταδικάστηκαν και οι δύο σε τέσσερις μήνες φυλάκιση με την κατηγορία της παράνομης εισόδου στον αγωνιστικό χώρο. Ούτε επιτέθηκαν σε κανένα, ούτε προκάλεσαν καμιά ζημιά, απλά στάθηκαν μπροστά για να αποφύγουν τα χειρότερα. Και η δικαιοσύνη μας τους αντάμειψε με αυτό τον τρόπο.
Δεν τους αρκούσαν οι παραπάνω καταδίκες για να χάψουν την βρωμιά, την τελευταία βδομάδα ξεπέρασαν κάθε όριο. Το δικαστήριο προχώρησε σε άλλες τέσσερις καταδίκες αδελφών μας, τεσσάρων, πέντε και εφτά μηνών! Ένας 22χρονος αρχικά με την ίδια κατηγορία όπως και τους προηγούμενους, της παράνομης εισόδου καταδικάστηκε σε τέσσερις μήνες. Ακολούθησαν τρεις που αντιμετώπιζαν εκτός των άλλων κατηγορία για κακόβουλη καταστροφή τηλεοπτικής κάμερας ιδιωτικού καναλιού και γι’ αυτό δέχτηκαν μεγαλύτερη ποινή. Σ’ αυτή την περίπτωση εξωτερικοί παράγοντες έσπρωξαν την υπόθεση για την σύλληψη και αργότερα καταδίκη τους. Έτσι, πίσω απ’ τα σίδερα βρέθηκαν άλλος ένας 22χρονος και 26χρονος αδελφός μας για εφτά μήνες και άλλος ένας 25άρης για πέντε μήνες! Χάρις όπως προανάφερα στην συμβολή και των άλλων καθαρμάτων.
Εν τέλει, στη Μπανανιά που ζούμε, το σύστημα μας τιμωρεί επιβλητικά αθώους πολίτες της και προστατεύει τους πραγματικούς εγκληματίες. Μέσω των ΜΜΕ παραπλανεί την κοινή γνώμη και παρουσιάζει την δικαιοσύνη που συμφέρει σ’ αυτούς τους απατεώνες που κρύβονται πίσω απ’ το σύστημα. Σε μια κοινωνία που μαστίζει από αδικία και απάτη, το σύστημα μας ψάχνει για θύματα, που πολλές φορές είναι παιδιά που τώρα βγαίνουν στην κοινωνία και στιγματίζει έτσι την μοίρα τους. Σαν μια μάζα λοιπόν που εναντιώνεται στο σύστημα ανέκαθεν και πέφτει θύμα του ίδιου του συστήματος, θα συνεχίσουμε τον δικό μας αγώνα για την κοινωνική διαφθορά και καταπίεση. Δεν μας φοβίζουν οι νόμοι τους! Θα ερχόμαστε πάντα εμπόδιο στα σχέδια τους και αυτό είναι που τους ζαλίζει και γι’ αυτό μας θέλουν εκτός. Μέσα από τα γήπεδα, θα ‘ρθει η ανόρθωση της κοινωνίας μας φτάνει να ανοίξουν όλοι τα μάτια τους και ψάξουν για τους πραγματικούς ενόχους!
Στην ανόρθωση της κοινωνίας μας!
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ
ΠΟΥ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΗ ΒΡΩΜΙΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
To άρθρο αναδημοσιεύτηκε αυτούσιο από τους ULTRAS FAMAGUSTA