ΤΟ ΠΡΩΤΟΠΑΛΙΚΑΡΟ ΤΟΥ ΒΑΡΩΣΙΟΥ

Ο κορυφαίος αθλητής , ποδοσφαιριστής και γυμναστής. Ο φλογερός και επίλεκτός αγωνιστής, ο ακραιφνής πατριώτης. Ο ολοκληρωμένος και μειλίχιος άνθρωπος. Ο πάντα σεμνός και ταπεινός. Μια απαστράπτουσα, πολυσύνθετη, και γεραρή φυσιογνωμία της Κύπρου, αγλάισμα  της Αμμοχώστου και της Ανόρθωσης. Ο θρυλικός Αντώνης Παπαδόπουλος.

Ο Αντώνης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στην Αμμόχωστο στις 26/5/1929. Από τα παιδικά του χρόνια, τα οποία έζησε στον Άγιο Μέμνονα, ξεχώριζε  για την έφεση του στον αθλητισμό. Κατά την φοίτηση του στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου (1942-48) κατόρθωσε να διαπρέψει και σε κάθε αθλητική εκδήλωση βρισκόταν πάντοτε στο επίκεντρο της προσοχής και του ενδιαφέροντος με τις εξαιρετικές αποδόσεις του. Το 1947 στους παγκύπριους μαθητικούς αγώνες  αναδείχθηκε  πολυνίκης αθλητής. Τρεις φορές κατέρριψε το παγκύπριο ρεκόρ  στο άλμα επί κοντώ μέσα στο 1947. Το 1948, στην τελευταία του μαθητική χρονιά, αναδείχθηκε παγκυπριονίκης στο επί κοντώ, στο μήκος και το ύψος. Σημαιοφόρος του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου, αρχηγός της μαθητικής αθλητικής ομάδας  και βασικός στέλεχος της ομάδας του στίβου του ΓΣΕ αποτελούσε ίνδαλμα και παράδειγμα προς μίμηση. Συνολικά ήταν έξι φορές παγκυπριονίκης(1948-1951,1955,1961).

Ακαταμάχητος στο άλμα επί κοντώ

Από τα γυμνασιακά του χρόνια συμπλήρωμα του εαυτού του ήταν ο Γρηγόρης Αυξεντίου. Η φιλία που αναπτύχθηκε ανάμεσα τους ήταν ιδανική και υποδειγματική. Μια φιλία  αδιάρρηκτη και αγνή. Πάντα αχώριστοι, γι΄αυτό και «σιαμαίους» τους αποκαλούσαν οι γνωστοί τους.

Ο Γρηγόρης Αυξεντίου (πρώτος ιστάμενος από δεξιά) και δίπλα του ο Αντώνης Παπαδόπουλος σε αγώνα της ποδοσφαιρικής ομάδας του Γυμνασίου Αμμοχώστου.

Στην Ανόρθωση ενεγράφη το 1947 και τον επόμενο χρόνο αποτέλεσε βασικό στέλεχος της ποδοσφαιρικής ομάδας. Ο Αναστάσης Οικονομίδης, γυμναστής του στο σχολείο και προπονητής της Ανόρθωσης, του εμπιστεύθηκε θέση στην ενδεκάδα παρότι απαγορευόταν σε μαθητές να αγωνίζονται σε ποδοσφαιρικές ομάδες. Ο Αντώνης αγωνιζόταν κυρίως στη θέση του δεξιού ακραίου επιθετικού και είχε καθοριστική συμβολή στην κατάκτηση του κυπέλλου το 1949 και του πρωταθλήματος το 1950.

Τον Σεπτέμβριο του 1950 μετέβη στην Ελλάδα και εισήλθε στην εθνική ακαδημία σωματικής αγωγής. Ήταν ο αρχηγός και ο σημαιοφόρος της ομάδας της ακαδημίας, ενώ αποτέλεσε μέλος της προολυμπιακής ομάδας της Ελλάδος για τους ολυμπιακούς αγώνες του Ελσίνκι (1952). Από την γυμαστική ακαδημία  αποφοίτησε το 1953 με βαθμο «10 Άριστα» στο δίπλωμα του. Του απονεμήθηκε επίσης και το βραβείο «Ιωάννη Χρυσάφη» για το ήθος , τις επιδόσεις και τη φιλεργία του.

Σημαιοφόρος και αρχηγός της Εθνικής Ακαδημίας Σωματικής Αγωγής. Από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου 1953.

Ευθύς μετά την επιστροφή του στην Κύπρο το 1953, διορίστηκε καθηγητής σωματικής αγωγής  στο Ελληνικό Γυμνάσιο Αμμοχώστου, θέση την οποία διατήρησε έως το 1967. Ταυτόχρονα συνέχισε την αθλητική του δράση ως  προπονητής στίβου και αθλητής του ΓΣΕ. Την ίδια εποχή ενίσχυσε εκ νέου την ποδοσφαιρική ομάδα της Ανόρθωσης, της οποίας υπήρξε προπονητής και αρχηγός την περίοδο 1953-55. Παράλληλα ανέλαβε και την προπόνηση της αναπληρωματικής ομάδας.

Ο Αντώνης Παπαδόπουλος, αρχηγός της Ανόρθωσις (αριστερά), σε φωτογραφία της περιόδου 1954-1955 λίγο πριν ξεκινήσει ο αγώνας με αντίπαλο την Ομόνοια

Και σαν ήρθε η ώρα , μπροστάρης ήταν ο Αντώνης Παπαδόπουλος στο εγερτήριο σάλπισμα της πατρίδας για αποτίναξη του αγγλικού ζυγού. Βοηθός και αντικαταστάτης του Αυξεντίου στον τομέα οργάνωσης της Αμμοχώστου και οργανωτής της νεολαίας. Στις 23 Δεκεμβρίου του 1955 συνελήφθη από Βρετανούς στρατιώτες στο οίκημα της Ανόρθωσης μαζί με τον επιστήθιο φίλο και συναγωνιστή του Παυλάκη (πρώην πρόεδρος). Στις 8 Σεπτεμβρίου του 1956 με μια ριψοκίνδυνη ενέργεια δραπέτευσε μαζί με τον Παυλάκη και λίγες μέρες αργότερα ο Αντώνης βρέθηκε δίπλα στο «αδερφό» του Γρηγόρη Αυξεντίου στα βουνά της Πιτσιλιάς. Παρέμειναν αχώριστοι στο ίδιο κρησφύγετο έως και τη μάχη του Μαχαιρά στις 3 Μαρτίου του 1957.

Στο κρατητήριο Κοκκινοτριμιθιάς. Ο Αντώνης από αριστερά μαζί με τον Κυριάκο Μάτση και τον Παύλο Παυλάκη.

Συνοδεύοντας τη μητέρα του Γρηγόρη Αυξεντίου σε ένα από τα μνημόσυνα του ήρωα στη Μονή Μαχαιρά

Ο Αντώνης Παπαδόπουλος έφυγε νωρίς σαν σήμερα στις 2 Αυγούστου του 1981 προδομένος από την καρδιά του. Και η τραγική ειρωνεία , σε ότι κι αν συνέβαινε έλεγε «Καλή καρδιά..». Από το 1986 το όνομα του κοσμεί το προσωρινό ιδιόκτητο στάδιο της Ανόρθωσης στην προσφυγιά «Στάδιο Αντώνης Παπαδόπουλος». Το 1998 τελέστηκαν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του, η οποία τοποθετήθηκε έξω από το στάδιο.

Το μνημείο πίσω από την δυτική εξέδρα

ΔΟΞΑ ΚΑΙ ΤΙΜΗ – Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΕΙ